पहीला पाउस..!!

परवा अमरावतीत बेधुंदहून पडलेल्या पावसाने मला एकदम लहाणपणी घेऊन गेली आणि अलगद निघणाऱ्या शब्दांना पुन्हा हळूच कागदावर येण्यास भाग पाडले..!!

असा मे महिन्यात अचानक पणे पडणाऱ्या पावसाचा आनंद म्हणजे जुन्या jeans चा pocket मध्ये अचानक सापडणाऱ्या पैशा सारखाच आहे-“अगदी अनपेक्षित” ..!!

 या पावसाने पुन्हा लहानपणाची आठवण करून दिली , वाटलं पुन्हा लहान व्हावं आणि चिंब भिजावं

पावसात अगदी मनसोक्त रस्त्यावर जाव आपल्या मित्रां बरोबर, कागदाच्या होड्या सोडाव्यात त्या साचलेल्या पाण्यात , एकमेकांच्या अंगावर पाणी उडवाव , कुठलेही बंधन नाही कुठलीही सीमा नाही सहजपणे या निसर्गाचा सोहळ्याचा आनंद लुटावा, आणि स्वतःलाच स्वतःमध्ये हरवुन द्यावं , पुन्हा तो "आजारी पडशील पावसातभिजून " म्हणून आईचा ओरडा खावा आणि तरीही न ऐकल्याचे नाटक करत पुन्हा त्या पावसात स्वतःला झोकून द्यावं अस वाटत होत..!!

मन तेव्हड्यात कुठेतरी डग-मगल आणि  म्हाणाल-

“झोकून दे स्वतःला या पावसात, पहीला पाऊस आहे हा!  जा कर मस्ती!”

पण मग एकदम आठवल आपली 4^th sem चालु आहे अजून दोन paper बाकी आहेत. आवरल नाही स्वतःला त झाला बट्याबोर. वरून पप्पा पण नाहीत रागवायला आणि आई सुध्दा नाही काळजी घ्यायला, परत कधी नाचून घेऊ, आहे पूर्ण पावसाळा आपल्याला..!!

मग काय आलो परत रूम मध्ये, बसलो अभ्यास करत TOCचा..!!

पण या पावसाने पुन्हा बरसून जुन्या आठवणीना उजाळा दिला आणि room  मध्ये बसल्या बसल्या लहानपणीची सैर करून आणलं काही क्षणात ..!!

पहील्या पावसाच्या सगळ्याना हार्दीक शूभेच्छा..!!

[Semester मूळे थोडा ऊशीर झाला लिहण्यात. त्या साठी क्षमस्व :P]

Like this blog?

Please subscribe through your e-mail on the top-left and like my blog's Facebook page on the top - right. Else CLICK HERE

Want to read more? CLICK HERE to read these categorized blogs.

Contact me- CLICK HERE

Keywords: amravati, first rain, monsoon, nostalgia, pahila paus, semester, studies, toc, vidarbha

आपले जिवन कसे असावे?

खुप दीवसांपासून मनात होते. आज हिम्मत झाली लिहायची..!!

आपले आयुष्य एका जंगलातील साधू सारखे असायला हवे.

आणि जिवनात येणारे सर्व लोक भरकटलेले पक्षी..!!

जे पण पक्षी आपल्या जिवनात येतील त्यांना पाणी द्या, दाणे घाला, फळ द्या आणि पूर्ण काळजी घ्या.

आणि पहा किती आनंद भेटतो..!!

पक्षी पण खूप प्रकारचे आणि वेग-वेगळ्या कारणाने येतिल.

काही निस्वार्थ तर काही स्वार्था पोटी.

काही सुखावतिल, काही दुखावतिल, तर काही दुरावतिल सुद्दा..!!

आता ते आपल्या निर्णयावर आहे त्यांचि उपेक्षा करायची की आठवणी जुंपुंन ठेवायच्या..!!

जर कोणता पक्षी खूप आवडला तर त्याला जेवढ होईल तेवढे प्रेम, आपुलकी देत रहायचे. कधी ना कधी त्याला त्याची जाणिव होईल..!!

नाही झाली तर समजुन जायचे की त्याची नी आपली सोबती इथ पर्यंतच होती..!!

पण कधीच त्याला पिंजर्यात डांबुन नाही ठेवायचे.

मोकळीक द्या.

खूप आनंद होईल..!!

माझ्या जिवनातील सर्व पक्षांना ऊंच भरारीचा शुभेच्छा..!! :) :)

Like this blog?

Please subscribe through your e-mail on the top-left and like my blog's Facebook page on the top - right. Else CLICK HERE
Want to read more? CLICK HERE to read these categorized blogs.
Contact me- CLICK HERE

Keywords: birds, foe, jungle, life, love, philosophy, sadhu, thinking, sanket thodge