परवा अमरावतीत
बेधुंदहून पडलेल्या पावसाने मला एकदम लहाणपणी घेऊन गेली आणि अलगद
निघणाऱ्या शब्दांना पुन्हा हळूच
कागदावर येण्यास भाग पाडले..!!
असा मे महिन्यात
अचानक पणे पडणाऱ्या
पावसाचा आनंद म्हणजे
जुन्या jeans चा pocket मध्ये अचानक
सापडणाऱ्या पैशा सारखाच
आहे-“अगदी अनपेक्षित”
..!!
या पावसाने
पुन्हा लहानपणाची आठवण करून
दिली , वाटलं पुन्हा लहान
व्हावं आणि चिंब
भिजावं
पावसात अगदी मनसोक्त
रस्त्यावर जाव आपल्या मित्रां बरोबर,
कागदाच्या होड्या सोडाव्यात त्या
साचलेल्या पाण्यात , एकमेकांच्या अंगावर
पाणी उडवाव , कुठलेही
बंधन नाही कुठलीही
सीमा नाही सहजपणे
या निसर्गाचा सोहळ्याचा
आनंद लुटावा, आणि
स्वतःलाच स्वतःमध्ये हरवुन द्यावं
, पुन्हा तो "आजारी पडशील
पावसातभिजून " म्हणून आईचा
ओरडा खावा आणि
तरीही न ऐकल्याचे
नाटक करत पुन्हा
त्या पावसात स्वतःला
झोकून द्यावं अस
वाटत होत..!!
मन तेव्हड्यात कुठेतरी डग-मगल
आणि म्हाणाल-
“झोकून दे स्वतःला
या पावसात, पहीला पाऊस आहे हा!
जा
कर मस्ती!”
पण मग एकदम आठवल आपली
4th sem चालु आहे अजून
दोन paper बाकी आहेत. आवरल नाही स्वतःला त झाला बट्याबोर. वरून पप्पा पण नाहीत
रागवायला आणि आई सुध्दा नाही काळजी घ्यायला, परत
कधी नाचून घेऊ, आहे पूर्ण पावसाळा
आपल्याला..!!
मग काय आलो परत रूम
मध्ये, बसलो अभ्यास करत TOCचा..!!
पण या पावसाने
पुन्हा बरसून जुन्या आठवणीना
उजाळा दिला आणि
room मध्ये
बसल्या बसल्या लहानपणीची सैर करून
आणलं काही क्षणात
..!!
पहील्या पावसाच्या
सगळ्याना हार्दीक शूभेच्छा..!!
[Semester मूळे थोडा
ऊशीर झाला लिहण्यात. त्या साठी क्षमस्व :P]
Like this blog?
Please subscribe through your e-mail on the top-left and like my blog's Facebook page on the top - right. Else CLICK HERE
Want to read more? CLICK HERE to read these categorized blogs.
Contact me- CLICK HERE
Keywords: amravati, first rain, monsoon, nostalgia, pahila paus, semester, studies, toc, vidarbha
